In de zomer geniet een meisje (ik-figuur) samen met haar opa op het strand van alles wat ze zien. Maar in de herfst zakt opa op hetzelfde strand in elkaar. Na een ziekbed overlijdt hij. Het meisje wordt geconfronteerd met verwarrende gevoelens. Prentvertelling met een verdrietig verhaal over de liefde van een meisje voor haar opa. In vier hoofdstukken, die als titel de vier seizoenen dragen, worden de gebeurtenissen en gevoelens van het kleinkind beschreven, met name de manier waarop ze omgaat met verlies en rouw. Ook in de kleurrijke tekeningen zijn de seizoenen duidelijk herkenbaar door onder andere de stralende warme kleuren in de zomer en het besneeuwde landschap in de winter. De uitgebreide, poëtische tekst zorgt voor een serieuze toon, maar door de overwegend korte en beeldende zinnen kunnen kinderen het goed begrijpen. Jonge kinderen die vragen hebben over de dood en verlies, kunnen zich identificeren met het meisje. Door met name beeldspraak is het verhaal geschikt als hulpmiddel voor het verwerken van rouw. Soms wel erg volwassen uitspraken en observaties voor een jong meisje ('Verdomd veel wit om me heen, vaalwitte gangen met verwarde lieden op zoek naar dromen', 'Papa fietst weer met zijn vrienden, als terroristen op de wegen.'). Vanaf ca. 6 jaar.